ئەی سەگی دەرگات لە من پاکتر[1] 

چاکتر و چالاکتر و بێ باکتر[2]

 

ئەو هەموو دەم کایه دەکات و گەمه

ساغ و سەلیم، تێروپڕ و بێ‌خەمە

من بە زگی برسیی و لات و کزم

ناگەمە دز، ناوەڕم و ناگەزم

ئەو نە خەمی نان و نە ئاوی هەیە

هەرچی کە پێویستە تەواوی هەیە

ئەو، لەشی بۆنخۆشی گوڵاوە، گوڵاو

من بەدەنم پیسە، گڵاوە، گڵاو

ئەو نە خەمی کەس، نە خەمی خۆی هەیە

چونکە هومێدی کەرەمی تۆی هەیە

خۆ منیش ئەی خاوەنی خوانی کەرەم![3]

پیرەگەماڵی دەری تۆم، هەرچی هەم

من شەل و پیر و کەسەل و ڕەنجەڕۆ

ڕووم ئەوه کردۆتەوه بەر دەرکی تۆ

         گەرچی ئەمن زاهیرەکەم "کامڵ"ـە

             خۆ به یەقین باتینەکەم باتڵە

                   قاقڵاوا، ١٣٤٠ی هەتاوی

(لاپەڕە ٢٠٤ و ٢٠٥ ی چاپی ئەنیسی و ٣٣٥ی چاپی جەعفەر)

________________________________

عینوانی شیعرەکە لە هەردوو چاپدا وەک یەکە.

 

شیعرێکی ئایینییە، لە پەسنی خودادا گوتراوە، باوەکوو هەندێک جار هەست دەکرێت نەعتی پێغەمبەری ئیسلامیش بێت (بۆ نموونە کاتێ لە "دەرگا"ی دەدوێت).

 

وەک لە زۆر شیعری دیکەی ئاواتیشدا بینیومانە، لێرەشدا عەبدایەتییەکی بێخەوش و خۆ بچووک کردنەوەیەکی زۆر لە هەموو فەردەکاندا بەرچاوە.

 

ناگەمە دز: ئەرکێکی سەگی ماڵان گرتنی دزە. ئاوات کە خۆی بە کەمتر لە سەگی بەردەرگای خودا (یان پێغەمبەر) داناوە، دەڵێ من لەبەر برسیەتی و لاوازی ناگەمە ئەوەی دزی دەرگای ماڵت بگرم  یان بیگەزم.

 

لەشی بۆنخۆش: ئەوە، ئەوپەڕی زێدەڕۆیی مرۆڤێکە لە تەعریف کردندا. شاعیر بۆ ئەوەی بڵێ من پیس و گڵاو (گوناهبار)م، خۆی بە سەگ شوبهانبدووە و گوتوویەتی ئەو سەگە لەچاو من وەک گوڵاو بۆن خۆشە بەڵام من گڵاوم و پیسم و بۆگەن!

 

خوان: سفرە

 

کەرەم: دەهەندەیی

 

گەماڵ: سەگەنێر

 

دەر: دەرک وبان

 

کەسەل: بێ تاقەت و مات

 

ڕەنجەڕۆ: ڕەنج بە خەسار

 

زاهیر و باتین: سەنعەتی تضاد (مقابلە)یان پێ دروست کراوە.

 

کامڵە و باتڵە: جیناسێکی ناتەواویان پێک هێناوە

 

بەحری عەرووزیی شیعرەکە،

سریع مسدس مطوی مکشوف: مفتعلن مفتعلن فاعلن